You can decide whether to create your site using UI Kit blocks or samples.
To get started, you select the desired sample and base the entire website on it. It’s that simple!
Samples will show you the feeling on how to play around using the components in the website building process.
Responsive web design is a web design approach aimed to provide crafting sites.
Wie beter kijkt, ziet dat er binnen de stedelijke categorie een nadrukkelijk onderscheid moet worden gemaakt tussen de grote centrumsteden en de secundaire of middelgrote steden. In deze voormalige groei- en industriekernen van Brabant, steden met tussen de circa 50.000 en 100.000 inwoners zoals Roosendaal, Oss en Oosterhout, is groei tegenwoordig allesbehalve vanzelfsprekend. Het is dit Midsize Brabant dat te maken lijkt te hebben met de wet van de remmende voorsprong. [bron=//brabantkennis.nl/magazine-midsize-brabant/]Lees meer over de Midsize gemeenten in onze studie[/bron] De groeikampioenen van weleer worstelen met hun sociaaleconomische positie en toekomst. Het langgekoesterde adagium ‘wel de lusten, maar niet de lasten van de grote stad’, lijkt achterhaald. De midsize gemeenten worden de laatste jaren geconfronteerd met (groot)stedelijke problemen, terwijl men tegelijkertijd over minder krachtbronnen beschikt voor een ontwikkeling die aansluit bij de nieuwe stedelijke economie.
In de kenniseconomie van vandaag lijkt de grote centrumstad, met zijn hoger onderwijs (WO en HBO) en cultureel klimaat, over meer aantrekkingskracht op jong hoogopgeleid talent te beschikken dan de middelgrote stad. Dat roept de vraag op wat er gaat gebeuren met het ruimtelijk midden? Is gemiddeld goed genoeg of moet het beter? Kunnen de midsize gemeenten het verschil maken of is bevolkingskrimp op termijn onafwendbaar? Hebben ze genoeg in huis om (nieuwe) bewoners te boeien en aan zich te binden? Een verhaal over demografie, veranderende woonvoorkeuren van de Brabanders én over de opgaven en kansen voor midsize gemeenten.
De ontwikkeling van wonen in Brabant [bron=//www.nidi.nl/shared/content/output/2003/nidi-2003-bevolkingsatlas.pdf]Bevolkingsatlas van Nederland[/bron]
Van 1900 tot 2000 in een notendop
Jongeren zorgen voor dynamiek
Brabanders zijn trouw aan hun roots. Van de mensen die eind negentiende eeuw in Brabant werden geboren, woont nog altijd zeventig procent van de achterkleinkinderen binnen de provinciegrenzen. [bron=//www.meertens.knaw.nl/migmap/#]Meertens Instituut[/bron] Maar waar precies en in welke vorm, dat is een ander verhaal. De grote Brabantse gezinnen van weleer zijn niet meer én dat heeft grote gevolgen voor gemeenten. Steeds meer Brabantse gemeenten zien de jonge garde vertrekken. Jongvolwassenen die híér geboren en getogen zijn, vertrekken naar dáár: de grote stad. Velen van hen keren niet meer terug.
De afstand tot geboortegemeente overgrootouders [bron=//www.nidi.nl/shared/content/demos/2013/demos-29-02-migmap.pdf]Ten opzichte van mensen uit andere provincies zijn Brabanders trouw aan hun roots. Vooral in het oosten van Noord-Brabant wonen achterkleinkinderen op relatief korte afstand van de geografische wortels van overgrootouders.
NIDI, Weg van je wortels[/bron]
Brabanders zijn honkvast
De stedelijke groei en ontwikkeling die Brabant momenteel doormaakt, is dus vooral afhankelijk van de keuzes die jongeren en jongvolwassenen maken. Een groot deel van de Brabantse jongeren verlaat de geboortegrond om in de stad de studie- en werkcarrière te starten, er een partner te vinden om daarna in en om de stad hun kinderen groot te brengen. Met hun verhuisgedrag zorgen zij voor dynamiek op de woningmarkt en voor verschuivingen in de verhouding tussen stad en land.
Verhuizingen naar leeftijd en geslacht [bron=//www.compendiumvoordeleefomgeving.nl/indicatoren/nl2112-Verhuismobiliteit.html?i=15-12]De verhuisgeneigdheid in Nederland is het grootst onder jongeren en jonge gezinnen. Naarmate mensen ouder worden, daalt de verhuismobiliteit.
Meer lezen over verhuizingen per gemeente? Zie het Compendium voor de leefomgeving uit 2015[/bron]
Vooral jongvolwassenen verhuizen
De trend richting stedelijk wonen onder jonge Brabanders is duidelijk zichtbaar en zet door. De grote centrumsteden in Brabant zijn niet voor niets booming. Na enkele decennia waarin de dorpen sneller groeiden dan de steden, trekken die laatsten nu in rap tempo jonge inwoners aan. De laatste vijf jaar is zelfs sprake van een versnelling van die groei. De bevolkingsgroei concentreert zich steeds meer in de grote centrumsteden Eindhoven, Breda, ’s-Hertogenbosch en Tilburg. Zij nemen het grootste gedeelte van de bevolkingsgroei voor hun rekening en groeien ook sneller dan de rest.
Verdeling bevolkingsgroei Brabantse gemeenten [bron=url]Provincie Noord-Brabant, 2015[/bron]
De grote centrumsteden groeien harder dan de rest
We prepared some high-quality photos, that you can use in your projects. When you have to show your application or website on iPhone, iPad or Macbook you can use these images.
Er komen meer mensen naar de grote, Brabantse centrumsteden terwijl er minder vertrekken, met name gezinnen. De economische crisis heeft de afgelopen jaren gezorgd voor een afgenomen verhuismobiliteit en daarmee tot een afgenomen vertrek uit deze steden. En doordat juist de grote centrumsteden de groeimotor vormen van de Brabantse kenniseconomie, is de toestroom van migranten (uit binnen- en buitenland) naar de stad toegenomen. Zo is Eindhoven uitgegroeid tot de Brabantse hotspot voor internationale kenniswerkers en is het aantal arbeidsmigranten uit Oost-Europa in Brabantse steden nog sneller gestegen.
Waar de meisjes zijn...
Andere oorzaken voor de sterke groei van de grote, Brabantse centrumsteden zijn daarentegen meer structureel van karakter. Zo profiteren de steden van een toename van de instroom van jongeren in het hoger onderwijs en van een toegenomen aantrekkelijkheid van de stad voor (middenklasse) gezinnen. Dat laatste is vooral te danken aan jonge vrouwen. Zij trekken naar de grote stad en juist daarmee hebben steden goud in handen. Vrouwen hebben veel te bieden, namelijk: kennis en kroost... en dús de toekomst. [bron=url]Het aantal kinderen dat de vrouw momenteel krijgt, ligt wel onder het vervangingsniveau om de bevolking op peil te houden.[/bron]
Sinds de jaren negentig zijn meisjes in Nederland in rap tempo meer gaan studeren. Hierdoor werd het traditionele gezin, met de vader als kostwinner, langzaam minder standaard. De afgelopen jaren zijn de meisjes de jongens zelfs voorbijgestreefd. Hun schoolprestaties en opleidingsniveau werden hoger, waardoor het nu vooral de meiden zijn die het ouderlijk huis als eerste verlaten om in de grote stad te gaan studeren en werken. Lageropgeleiden, vooral mannelijke handwerkers, blijven veelal achter in de vergrijzende randen van het land.
In de grote centrumsteden van Nederland wonen dus steeds meer jonge vrouwen in de vruchtbare leeftijd, die later ook graag een gezin stichten in de stad. [bron=//agendastad.nl/wp-content/uploads/2015/02/ABF-Bevolkingsontwikkeling-Steden-definitief.pdf]Meer lezen over bevolkingsgroei in steden? Zie het rapport Bevolkingsgroei in steden van AFB Research 2014.[/bron] Dat patroon is ook herkenbaar in Brabant, alhoewel het type universiteit of hogeschool een groot verschil maakt. Zo beschikt Eindhoven tegen de landelijke trend in over veel meer jonge mannen. Het aantal mannelijke studenten domineert op geen enkele universiteit zoveel als in Eindhoven (tachtig procent mannelijk, twintig procent vrouwelijk).
Aandeel jonge vrouwen per stad [bron=url]Percentage jonge vrouwen op de totale populatie jongvolwassenen van 18 tot en met 24 jaar
CBS 2015[/bron]
Studentensteden zijn in trek bij jonge vrouwen
Uitgedijde gemeentegrenzen
Naast de genoemde structurele factoren, is de groei van de grote, Brabantse centrumsteden ook het resultaat van ruimtelijk beleid. Door Rijk en provincie is een rem gezet op de verstedelijking van dorpen en middelgrote gemeenten, ten gunste van de grotere centrumgemeenten. Sinds de late jaren negentig van de vorige eeuw is daarnaast ingezet op het realiseren van aantrekkelijke woonmilieus voor gezinnen in de vorm van zogenaamde Vinex-wijken. Wonen in de stad betekent dus niet alleen centrumstedelijk wonen, maar ook op Vinex-locaties, zoals de wijk Meerhoven in Eindhoven of De Groote Wielen in ’s-Hertogenbosch. [bron=//www.binnenlandsbestuur.nl/ruimte-en-milieu/nieuws/gezinnen-gaan-nog-steeds-de-stad-uit.9494204.lynkx]De laatste vijftien jaar zijn in binnensteden meer woningen gebouwd dan in de uitbreidingswijken eromheen. Toch is er binnen de kommen sprake van huishoudensverdunning: in plaats van gezinnen zijn er juist meer eenpersoonshuishoudens (singles, ouderen en nieuwe Nederlanders) bijgekomen. Stadsgezinnen geven eerder de voorkeur aan uitbreidingswijken: betaalbaar (een dominante factor!), ruim, groen, veilig en kindvriendelijk.
Bron: Binnenlands Bestuur 2015[/bron] De stijging van het aantal gezinnen in de stad is zodoende niet alleen een gevolg van maatschappelijke ontwikkelingen, maar ook van actief overheidsingrijpen. Terwijl veel nieuwe stedelingen vroeger nog vertrokken naar een middelgrote gemeente of kleine plattelandsgemeente om een gezin te stichten, blijven ze nu in de buurt van de grote Brabantse steden. Maar waarom? Vinden gezinnen het voortaan prima om hutjemutje op elkaar te zitten? Nee. Mensen geven nog steeds de voorkeur aan ruime en betaalbare woningen in groene, veilige en daarmee kindvriendelijke omgevingen, maar dit ideaalbeeld is tegenwoordig ook binnen de (uitgedijde) gemeentegrenzen van de Brabantse centrumsteden te vinden. Een ideale oplossing voor met name de hogere middenklasse die als power couples, kind en dubbele carrière willen combineren.
Jaarlijkse bevolkingsgroei in Noord-Brabant: nu en over tien jaar [bron=//bevolkingsprognose.brabant.nl/hoofdstuk/groei-en-krimp-gemeente]Bevolkingsprognose Brabant 2014[/bron]
Buiten de grote centrumsteden meeste kans op krimp
Dreiging voor middelgroot
Terwijl de grote centrumsteden van Brabant, met de komst van de jonge garde en de vestiging van gezinnen, floreren, is bij de voormalige industrie- en groeikernen het tegenovergestelde aan de hand: deze lijken aan populariteit in te boeten. Naar verwachting blijft de bevolking aan de randen van Brabant verder krimpen. Jonge Brabanders voelen zich steeds meer thuis in een veelzijdig en energiek woonmilieu, waarin functies als wonen, werken en recreëren met elkaar verweven raken. Deze ontwikkeling bedreigt naast kleine kernen ook veel middelgrote steden. Steden met een suburbaan profiel die in de schaduw van 'de populaire jongens' staan. Deze steden vergrijzen in snel tempo en zijn voor jongvolwassenen meestal minder interessant als woonmilieu.
Veel middelgrote gemeenten hebben te maken met een nieuwe realiteit. De afgelopen decennia groeide de bevolking van Midsize Brabant juist op de golven van bevolkingsgroei en economische voorspoed. Ook kregen zij, onder meer met het industrie- en groeikernenbeleid, veel hulp van bovenaf om de vestigingsoverschotten op te vangen in nieuwe woonwijken. Tegenwoordig is groei geen vanzelfsprekendheid meer voor middelgrote gemeenten. Sterker nog, de kans op bevolkingskrimp is groter.
Waar de grote centrumsteden ‘vergroenen’ door de aanwas van jongeren en gezinnen, is voor de middelgrote gemeenten vergrijzing en stagnatie een meer reëel perspectief. Door verminderde groei van het aantal huishoudens daalt de behoefte aan nieuwe woningen.
Wonen en woonwensen in Brabant [bron=//www.slideshare.net/Praktijkleerstoel/wonen-in-nederland-ongekend-stabiel]Friso de Zeeuw, Wonen in Nederland: ongekend stabiel 2015 pagina 29[/bron]
Wonen in de stad wordt populairder, de voorkeur voor suburbane woonmilieus neemt af
We prepared some high-quality photos, that you can use in your projects. When you have to show your application or website on iPhone, iPad or Macbook you can use these images.
De verhuisstromen tussen stad en ommeland, en met name de woonlocatiekeuzes van jonge gezinnen, zijn decennialang grotendeels bepaald door waar werd gebouwd in Brabant. Nu de woningmarkt is geliberaliseerd en veranderd van een aanbod- in een vragersmarkt, hebben potentiële bewoners meer te kiezen en dus laten ze minder populaire plekken links liggen. Zo is door selectieve verhuisbewegingen sprake van een geleidelijke sociaaleconomische uitsortering van de bewoners van sommige midsize gemeenten. Het aandeel huishoudens met een laag of een lager middeninkomen neemt er toe. En dat de trend naar stedelijk wonen doorzet en de vraag naar suburbaan wonen afneemt, helpt ook niet mee. Anders dan de grote steden hebben middelgrote gemeenten immers vooral suburbane woonmilieus in de aanbieding; wijken uit de jaren zestig, zeventig en tachtig die sleets raken en toe zijn aan herstructurering.
Op eigen kracht verder
Waar het Rijk (en de provincie) veel middelgrote gemeenten tot voor kort nog te hulp schoot met een stedelijk vernieuwingsbeleid om het wonen in wijken en buurten duurzaam en vitaal te maken, is dat nu niet meer aan de orde. Begin 2015 heeft minister Blok in een brief de afronding van de stedelijke vernieuwing als rijksbeleid officieel beklonken. Daarnaast zijn de economische omstandigheden sterk gewijzigd. Door de uitwasemende crisis is er weinig ruimte voor nieuwe ontwikkelingen. Overheden, corporaties en ontwikkelaars hebben minder investeringsruimte en particulieren moeten de komende tijd nog grote verliezen verwerken. Veel hypotheken staan nog onder water. Middelgrote gemeenten zullen naar nieuwe manieren moeten zoeken om op eigen kracht ruimtelijke ontwikkelingen te sturen.
De aantrekkelijkheid van grotere gemeenten [bron=//issuu.com/brabantkennis/docs/de_aantrekkingskracht_van_brabant/1]Lees alle achtergrond informatie over de aantrekkelijkheid van de grote steden in het volgende rapport van Atlas voor Gemeenten[/bron]
Een vergelijking met het Brabantse gemiddelde door Atlas voor Gemeenten
Hoe kunnen zij inspelen op de veranderde sociaaleconomische en demografische omstandigheden? Aan welke knoppen kunnen ze draaien? Net als de grote centrumsteden, houden ook middelgrote gemeenten jongvolwassenen het liefst dicht bij zich. Begrijpelijk, want zij hebben de toekomst en zorgen voor dynamiek. Vergroening en vernieuwing is voor veel middelgrote gemeenten vanzelfsprekend een aantrekkelijker perspectief dan vergrijzing en stagnatie. Maar moet er worden ingezet op het aantrekken van nieuwe bewoners, of is een perspectief van herstructurering en kwaliteitsverbetering, gericht op het behouden van bestaande bewoners, veel verstandiger?
Jessie Wagenaar, directeur Gebiedsmarketing BPD, benadrukt dat mensen op zoek zijn naar een buurtgevoel, een thuisgevoel. En daar liggen kansen voor middelgroot.
Interview
Op zoek naar aantrekkelijke woonplek
Het antwoord op deze vragen is allereerst sterk afhankelijk van de positie die de middelgrote gemeente vervult in een groter, regionaal verband. Het maakt uit of een middelgrote gemeente zich in perifere en krimpende regio bevindt, of door een gunstige ligging slim mee kan liften op de groeidynamiek van een nabijgelegen centrumstad. Jongeren en kenniswerkers laten zich in hun verhuisgedrag beïnvloeden door de variëteit aan banen in de omgeving óf een goede bereikbaarheid van werk vanuit de woonplek: wat is de reistijd met de auto (rekening houdend met files) of met het OV (inclusief voor- en natransport)? Ze maken een keuze voor een stedelijke regio waar deze factoren het meest gunstig zijn. Vervolgens gaan ze op zoek naar een aantrekkelijke woonplek, aansluitend bij hun levensfase en woonvoorkeuren. Die plek hoeft zich niet per se in de centrumstad zelf te bevinden, maar kan ook daarbuiten zijn gelegen, in een qua woonmilieu aantrekkelijk dorp.
Aantal banen binnen 45 minuten reistijd [bron=//www.pbl.nl/sites/default/files/cms/publicaties/PBL_2014_Trends-in-de-regionale-economie_1374.pdf]PBL, Trends in de Regionale Economie, 2014[/bron]
Voor werk kun je het beste in de Randstad wonen
We prepared some high-quality photos, that you can use in your projects. When you have to show your application or website on iPhone, iPad or Macbook you can use these images.
Voor een aantal middelgrote gemeenten geldt dat ze kunnen meeprofiteren van de (selectieve) groei van de nabijgelegen centrumstad. Zo is voor veel mensen die voor werk verhuizen naar de stedelijke regio Eindhoven, het wonen in de Helmondse (Vinex) wijk Brandevoort een interessant alternatief: gunstig gelegen in de regio en een aantrekkelijk woonmilieu met ‘smoel’. Aangezien niet alle midsize steden even gunstig zijn gelegen en ontsloten, is het slim afromen van de vestigingsoverschotten van de grote centrumstad lang niet altijd een optie. Rekening houdend met de vergrijzing en de selectieve verhuisbewegingen lijkt een perspectief van herstructurering en kwaliteitsverbetering dan een reëler alternatief. Denk aan het levensloopbestendig maken van de bestaande woningvoorraad voor senioren en de aanpak van versleten wijken uit de jaren zestig en zeventig. Het woongenot van bestaande bewoners kan daarmee enorm worden vergroot.
Wat is de truc?
Welke keuze middelgrote gemeenten ook maken, in de nieuwe omstandigheden is een gemiddeld Brabant niet goed genoeg. Met de juiste inzichten kan en moet het beter. De vraag bepaalt. En die vraag is steeds gedifferentieerder. Tegenwoordig zijn er veel meer verschillende doelgroepen met eigen identiteiten. Er bestaat een groeiende behoefte om onderscheid in leefstijl te etaleren in unieke buurten, themawijken. Daar moeten gemeenten op inspelen. Het is niet langer genoeg om woonmilieus aan te bieden en vervolgens af te wachten. Bewoners komen niet vanzelf. En als ze komen, is het niet in groten getale. Sommige gemeenten krimpen, ook nu al. Op de plekken waar de Brabander minder graag wil wonen, is krimp simpelweg onafwendbaar.
Truc 1: Kies een scherp profiel
Populaire steden onderscheiden zich met unieke woonmilieus. De uitdaging voor middelgrote steden is daarom om uit het grijze gebied, tussen servet en tafellaken, te stappen, maar daarbij in de eigen kracht te blijven staan. Identiteit, dát is nodig. Geen paniekerig kopieergedrag van wat er in grote centrumsteden gebeurt. Volgens de Duitse socioloog Martina Löw gaan steeds meer steden op elkaar lijken: de Mcstad is in opkomst. [bron=//www.academischeboekengids.nl/abg/do.php?a=process_visitor_download&editorial_id=948&print]Bron: Gert-Jan Hospers, De stad is een levend kunstwerk, Tegen de opkomst van de McStad[/bron] Karakters gaan verloren. Löw ziet daarom kansen voor steden die het verschil maken, met gevoel voor het lokale DNA.
Stadsexpert Charles Landry deelt deze visie. Door festivalisering en McDonaldisering van de samenleving veranderen grote steden in modeartikelen. In eenheidsworst. De kleintjes en middelgroten kunnen het verschil maken. Door te zoeken naar de ‘nieuwe ik’ of juist door de oorspronkelijke identiteit te herontdekken. Wat is het onderscheidend profiel van de eigen stad in een ruimer, regionaal verband? Welke kansen op de regionale woningmarkt doen zich voor? Laat persoonlijkheid zien en toon daarbij ook karakter en lef. Ga op ontdekking naar nieuwe kansen in het regionale netwerk: is het bijvoorbeeld mogelijk om meer kunst en cultuur naar de gemeente te halen, is ecowonen in buurtschappen een optie of zijn betere verbindingen met de nabijgelegen grote centrumstad voor het woon-werkverkeer denkbaar?
Truc 2: Koester authenticiteit
De populariteit van de grote centrumsteden in Brabant is in sterke mate afhankelijk van de keuzes die jongeren en jongvolwassenen maken. Het verleden leert dat die keuzes sterk kunnen wisselen. Een voortgaande groei van de grote centrumsteden lijkt nu weliswaar voor de hand te liggen, maar is op termijn allerminst zeker. Gedrag is veranderlijk. De kans bestaat dat verhuisgeneigde jongeren weer oog krijgen voor wat er buiten de grote centrumsteden van Brabant gebeurt. Dat zij terugverlangen naar de 'gewone stad’ zonder poespas. Een stad met identiteit, die in zichzelf gelooft. Volgens Jessie Wagenaar willen steden vaak duizend bloemen laten bloeien, maar komen juist vanuit een zekere focus of schaarste de mooiste nieuwe projecten tot stand. Veel middelgrote steden moeten zichzelf opnieuw uitvinden. De kunst is om de eigen kwaliteiten, zoals een oude en karakteristieke binnenstad of groene omgeving, uit te buiten. Gebruik authenticiteit voor het scherpe profiel. Een stad die dicht bij zichzelf blijft, 'doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg', kan daarmee ook opvallen. Authenticiteit is allesbehalve gemiddeld, maar maak het ‘gewone’ bijzonder.
Pieter Hoexum schrijft in ‘Kleine filosofie van het rijtjeshuis’ over ‘gewoon’. [bron=//www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/1822941/2010/11/06/Een-kleine-filosofie-van-het-rijtjeshuis.dhtml]Lees de boekrecensie in Trouw[/bron] Over rijtjeshuizen en buitenwijken die niet terzijde kunnen worden geschoven als sneu, sullig en saai. Volgens hem vormen gemeenplaatsen de beste woonplaatsen. Kijk goed naar het gewone om te zien hoe bijzonder het is. De auteur heeft een punt. Want bij ‘het gewone’ hoort ook het vertrouwde en o zo belangrijke thuisgevoel. Als je aan dat ‘gewone’ (bijvoorbeeld een rijtjeswoning) iets extra's en aparts toevoegt, maak je wellicht al het verschil.
Truc 3: Verras!
Misschien zijn het straks de groten die niks eigens meer uitstralen, weinig spannends te bieden hebben en het stempel ‘gemiddeld’ dragen. Wie weet zijn het dan juist de middelgrote steden die uitblinken. Omdat zij begrijpen: de vraag bepaalt. De truc is om iets te bieden dat grote steden niet hebben. Iets exclusiefs, waarmee je karakter toont. Een mooi voorbeeld is het eerder genoemde Brandevoort in Helmond, een verzameling van buurtjes in de vorm van een ‘traditioneel’ vestingstadje. In deze nieuwbouwwijk stond de wens van de toekomstige bewoner centraal. Of wat te denken van de plannen voor een Ecodorp in Boekel? [bron=//brabantkennis.nl/kiem-10-open-minded/]Lees meer over het Ecodorp in boekel in Kiem 10[/bron] Gewaagd, maar daarom ook zo passend bij een nieuwe bewonersgroep met eigen identiteit, op zoek naar duurzaamheid. Middelgrote gemeenten kunnen slim inspelen op de groeiende vraag naar een duurzame woonomgeving en de behoefte aan culturele identiteit en saamhorigheid. De centrale opgave is: ontdek, vernieuw en verras. Ontdek wat de nieuwe garde wil, vernieuw op basis daarvan de stad zonder de eigen persoonlijkheid te verliezen én verras daarmee de Brabanders die op zoek zijn naar een nieuw thuis.
KIJK OP BRABANT 2015
Met de Kijk op Brabant duikt BrabantKennis in de cijfers, maar vooral ook in de wereld daaráchter. Hoe staat Brabant er nou écht voor? Wat zijn de belangrijkste trends en ontwikkelingen? En voor welke uitdagingen staan onze provincie en haar inwoners? Zonder de realiteit uit het oog te verliezen doen we aanbevelingen voor een beter Brabant. [bron=//brabantkennis.nl]Meer lezen[/bron]
© BrabantKennis 2015
COLOFON [bron=url]Redactie: Sjoerd van Dommelen en Sara de Kort
Vormgeving: Total Public
Fotografie: Willeke Machiels, Piet Hein Stulemeijer ic Gemeente Breda, Marc Bolsius, Pim Geerts, BHIC
Eindredactie: Anke van der Heijden en Joks Janssen
Met dank aan: Roderik Ponds (Atlas voor Gemeenten), Niek Bargeman (PNB)
BrabantKennis is het platform waar strategische kennis en informatie van en over Brabant wordt verzameld, ontwikkeld en gedeeld. BrabantKennis staat voor onafhankelijk vooruitdenken; het bekijkt de toekomst van de Brabantse samenleving vanuit wisselend perspectief. Naast het verzamelen en analyseren van data, het opstellen van trendverkenningen en scenariostudies, voedt BrabantKennis het publieke debat met discussie, lezingen en periodieke trenddagen.
www.brabantkennis.nl T@brabantkennis+-[/bron]
Disclaimer
Bij de samenstelling van deze publicaties gebruik gemaakt van diverse bronnen en informatie die voor vele organisaties is verstrekt. BrabantKennis kan echter niet de juistheid of nauwkeurigheid van de in deze uitgave voorkomende gegevens, informatie of meningen, noch met betrekking tot de geschiktheid daaraan voor enig doel, enige situatie of enige toepassing garanderen. BrabantKennis is dan ook niet aansprakelijk voor eventuele schade, verliezen of andere gevolgen die zouden kunnen voortvloeien uit het gebruik van de in deze uitgave voorkomende gegevens, informatie of meningen.